Jump to: navigation, search


Catharina van Rees




Catharina van Rees heeft als getalenteerd componiste al op jonge leeftijd succes. Toch laat ze de kans schieten om zich voor de muziek te laten opleiden in Parijs, omdat haar moeder dat voor een meisje van haar stand niet betamelijk vindt. Dit betekent echter niet dat Van Rees de rest van haar leven een onderdanige vrouw wordt. Vanaf de jaren zestig zal ze naast haar composities van zich laten horen met biografieën van componisten, maar ook met artikelen en romans die vaak een feministische boodschap hebben. Zo pleit ze in 1870, onder het pseudoniem Celestine, voor meisjesscholen voor middelbaar onderwijs in haar Open brief aan hare vrouwelijke landgenooten.

Van Rees blijft het grootste deel van haar leven gedreven om bij te dragen aan de feministische dialoog in Nederland, ondanks lange verblijven in Duitsland en een toenemende teleurstelling in de Nederlandse pers. Ze onderhoudt contact met Duitse feministen als Louise Otto-Peters, en draagt bij aan de door Betsy Perk opgerichte vrouwenbladen Onze Roeping en Ons Streven. Ook vraagt uitgever Bohn haar een reeks op te zetten. In deze Bibliotheek van Nederlandse Schrijfsters wordt werk van Elise van Calcar, Virginie Loveling, Jacoba van Westrheene en anderen opgenomen; maar de serie kampt met slechte verkoopcijfers en wordt gestaakt.

Ook andere tegenslagen maken dat zij steeds meer gedesillusioneerd raakt. Toch blijft Catharina van Rees gedurende de rest van de 19e eeuw productief – deels vanwege constante geldzorgen. Maar ook in die omstandigheden wil ze zich niet aan de voor vrouwen geldende normen onderwerpen, en blijft ze componeren en schrijven.

See also here



SvD, February 2016




Personal tools