(Difference between revisions)
Jump to: navigation, search
Revision as of 16:03, 14 February 2016 (edit)
SvDijk (Talk | contribs)
(New page: <br>__NOEDITSECTION__ == Catharina van Rees == <br><br><br> [http://resources.huygens.knaw.nl/womenwriters/vre/persons/8c7fe073-4c09-42ee-b331-a078fb82452f '''Catharina van Rees'''] heef...)
← Previous diff
Revision as of 16:58, 14 February 2016 (edit) (undo)
SvDijk (Talk | contribs)

Next diff →
Line 1: Line 1:
<br>__NOEDITSECTION__ <br>__NOEDITSECTION__
-== Catharina van Rees ==+== Etha Fles ==
<br><br><br> <br><br><br>
-[http://resources.huygens.knaw.nl/womenwriters/vre/persons/8c7fe073-4c09-42ee-b331-a078fb82452f '''Catharina van Rees'''] heeft als getalenteerd componiste al op jonge leeftijd succes. Toch laat ze de kans schieten om zich voor de muziek te laten opleiden in Parijs, omdat haar moeder dat voor een meisje van haar stand niet betamelijk vindt. Dit betekent echter niet dat Van Rees de rest van haar leven een onderdanige vrouw wordt. Vanaf de jaren zestig zal ze naast haar composities van zich laten horen met biografieën van componisten, maar ook met artikelen en romans die vaak een feministische boodschap hebben. Zo pleit ze in 1870, onder het pseudoniem Celestine, voor meisjesscholen voor middelbaar onderwijs in haar ''Open brief aan hare vrouwelijke landgenooten''.<br><br>+'''Etha Fles''' levert als schrijfster, schilderes en kunstcritica een belangrijke bijdrage aan het culturele leven in Nederland rond 1900. Ze groeit op in Utrecht in het kunstzinnige en intellectuele milieu, waartoe ook '''Adèle Opzoomer''' en '''Johanna Snellen''' behoren. Etha wordt door haar artistieke moeder thuis onderwezen en ze wordt een verwoed lezeres van '''Charles Dickens, Walter Scott''' en vooral van '''Goethe''', die ze haar leven lang blijft bewonderen.<br><br>
-Van Rees blijft het grootste deel van haar leven gedreven om bij te dragen aan de feministische dialoog in Nederland, ondanks lange verblijven in Duitsland en een toenemende teleurstelling in de Nederlandse pers. Ze onderhoudt contact met Duitse feministen als '''Louise Otto-Peters''', en draagt bij aan de door '''Betsy Perk''' opgerichte vrouwenbladen ''Onze Roeping'' en ''Ons Streven''. Ook vraagt uitgever Bohn haar een reeks op te zetten. In deze ''Bibliotheek van Nederlandse Schrijfsters'' wordt werk van '''Elise van Calcar''', '''Virginie Loveling''', '''Jacoba van Westrheene''' en anderen opgenomen; maar de serie kampt met slechte verkoopcijfers en wordt gestaakt. <br><br>+Tijdens haar opleiding aan de Amsterdamse Rijksacademie voor Beeldende Kunsten (1881-84) omhelst ze het Impressionisme. In de eerste damesklas van de academie ontmoet ze '''Wally Moes, Jo Besier''' en '''Gerarda Marius''', die haar beste vriendinnen worden. Alle drie verruilen ze het penseel uiteindelijk voor de pen.<br><br>
 + 
 +In 1884 vertrekt Fles naar Laren en werkt samen met Wally Moes in de groep kunstenaars rond '''Anton Mauve'''. In Utrecht richt zij – in 1895 – de vereniging ''Voor de Kunst'' op, podium voor nieuwe kunststromingen. Door dergelijke initiatieven maakt ze naam in de kunstwereld. Fles wordt actief als kunstcritica, en in uitgebreide briefwisselingen met ''' Jan Veth''', die haar ook portretteert, scherpt ze haar oordeel op het gebied van literatuur, ook al voelt ze zich ‘geen literator’.<br><br>
 + 
 +Tijdens een bezoek aan de wereldtentoonstelling in Parijs (1900) ontmoet Fles haar geestverwant, de Italiaanse beeldhouwer '''Medardo Rosso'''. Ze introduceert hem in Nederland, Duitsland en Engeland, en wordt zijn mecenas en paladijn. Ze verblijft lange tijd in Rome, waar ze voor verschillende Nederlandse kranten schrijft. In 1903 verschijnt haar ''Inleiding tot een kunstgeschiedenis'', die al haar ideeën over oude en nieuwe kunststromingen bevat.
-Ook andere tegenslagen maken dat zij steeds meer gedesillusioneerd raakt. Toch blijft Catharina van Rees gedurende de rest van de 19e eeuw productief – deels vanwege constante geldzorgen. Maar ook in die omstandigheden wil ze zich niet aan de voor vrouwen geldende normen onderwerpen, en blijft ze componeren en schrijven. 
Line 18: Line 21:
<hr> <hr>
<br> <br>
-*Conferences and activities > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Travelling_TexTs HERA TTT meetings] > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Exhibition Dutch meeting 2015: Workshop and Exhibition] > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Nineteenth-century_Dutch_women_authors 19 19th-century Dutch women authors] > Van Rees<br><br>+*Conferences and activities > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Travelling_TexTs HERA TTT meetings] > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Exhibition Dutch meeting 2015: Workshop and Exhibition] > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Nineteenth-century_Dutch_women_authors 19 19th-century Dutch women authors] > Fles<br><br>

Revision as of 16:58, 14 February 2016


Etha Fles




Etha Fles levert als schrijfster, schilderes en kunstcritica een belangrijke bijdrage aan het culturele leven in Nederland rond 1900. Ze groeit op in Utrecht in het kunstzinnige en intellectuele milieu, waartoe ook Adèle Opzoomer en Johanna Snellen behoren. Etha wordt door haar artistieke moeder thuis onderwezen en ze wordt een verwoed lezeres van Charles Dickens, Walter Scott en vooral van Goethe, die ze haar leven lang blijft bewonderen.

Tijdens haar opleiding aan de Amsterdamse Rijksacademie voor Beeldende Kunsten (1881-84) omhelst ze het Impressionisme. In de eerste damesklas van de academie ontmoet ze Wally Moes, Jo Besier en Gerarda Marius, die haar beste vriendinnen worden. Alle drie verruilen ze het penseel uiteindelijk voor de pen.

In 1884 vertrekt Fles naar Laren en werkt samen met Wally Moes in de groep kunstenaars rond Anton Mauve. In Utrecht richt zij – in 1895 – de vereniging Voor de Kunst op, podium voor nieuwe kunststromingen. Door dergelijke initiatieven maakt ze naam in de kunstwereld. Fles wordt actief als kunstcritica, en in uitgebreide briefwisselingen met Jan Veth, die haar ook portretteert, scherpt ze haar oordeel op het gebied van literatuur, ook al voelt ze zich ‘geen literator’.

Tijdens een bezoek aan de wereldtentoonstelling in Parijs (1900) ontmoet Fles haar geestverwant, de Italiaanse beeldhouwer Medardo Rosso. Ze introduceert hem in Nederland, Duitsland en Engeland, en wordt zijn mecenas en paladijn. Ze verblijft lange tijd in Rome, waar ze voor verschillende Nederlandse kranten schrijft. In 1903 verschijnt haar Inleiding tot een kunstgeschiedenis, die al haar ideeën over oude en nieuwe kunststromingen bevat.




SvD, February 2016




Personal tools