| Revision as of 16:02, 14 February 2016 (edit) SvDijk (Talk | contribs) (New page: <br>__NOEDITSECTION__ == Catharina van Rees == <br><br><br> [http://resources.huygens.knaw.nl/womenwriters/vre/persons/8c7fe073-4c09-42ee-b331-a078fb82452f '''Catharina van Rees'''] heef...) ← Previous diff |
Current revision (16:37, 14 February 2016) (edit) (undo) SvDijk (Talk | contribs) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
| <br>__NOEDITSECTION__ | <br>__NOEDITSECTION__ | ||
| - | == Catharina van Rees == | + | == Anna de Savornin Lohman == |
| <br><br><br> | <br><br><br> | ||
| - | [http://resources.huygens.knaw.nl/womenwriters/vre/persons/8c7fe073-4c09-42ee-b331-a078fb82452f '''Catharina van Rees'''] heeft als getalenteerd componiste al op jonge leeftijd succes. Toch laat ze de kans schieten om zich voor de muziek te laten opleiden in Parijs, omdat haar moeder dat voor een meisje van haar stand niet betamelijk vindt. Dit betekent echter niet dat Van Rees de rest van haar leven een onderdanige vrouw wordt. Vanaf de jaren zestig zal ze naast haar composities van zich laten horen met biografieën van componisten, maar ook met artikelen en romans die vaak een feministische boodschap hebben. Zo pleit ze in 1870, onder het pseudoniem Celestine, voor meisjesscholen voor middelbaar onderwijs in haar ''Open brief aan hare vrouwelijke landgenooten''.<br><br> | + | De ondertitel van één van haar werken is tekenend voor deze Haagse schrijfster: ''Over boeken en schrijvers. Subjectieve opstellen''. [http://resources.huygens.knaw.nl/womenwriters/vre/persons/9d588ee7-fb17-4b2c-9936-e3f87e6ece7a '''Anna de Savornin Lohman'''] heeft geen enkele aarzeling om haar mening nadrukkelijk te formuleren. De toon waarop zij bijvoorbeeld '''Selma Lagerlöf''' neerzet is die van een autoriteit: ‘Een schrijfster als Selma Lagerlöf heeft haar naam gemaakt. Men leest haar in elk geval; of men 't eene boek mooier vindt dan 't andere of niet, zij is er’. In 1902 noemt '''Jan ten Brink''' in zijn ''Geschiedenis der Noord-Nederlandsche Letteren'' haar ‘krachtigen greep’, haar ‘onafhankelijkheid en bijna brutale oprechtheid’. <br><br> |
| - | Van Rees blijft het grootste deel van haar leven gedreven om bij te dragen aan de feministische dialoog in Nederland, ondanks lange verblijven in Duitsland en een toenemende teleurstelling in de Nederlandse pers. Ze onderhoudt contact met Duitse feministen als '''Louise Otto-Peters''', en draagt bij aan de door '''Betsy Perk''' opgerichte vrouwenbladen ''Onze Roeping'' en ''Ons Streven''. Ook vraagt uitgever Bohn haar een reeks op te zetten. In deze ''Bibliotheek van Nederlandse Schrijfsters'' wordt werk van '''Elise van Calcar''', '''Virginie Loveling''', '''Jacoba van Westrheene''' en anderen opgenomen; maar de serie kampt met slechte verkoopcijfers en wordt gestaakt. <br><br> | + | In recensies komt ze er makkelijk toe om auteurs (mannen én vrouwen) en hun werk volledig af te kraken, wat uiteraard tot conflicten leidt. Haar correspondentie getuigt van de manier waarop zij zich in die gevallen verdedigt.<br><br> |
| + | |||
| + | Tussen 1902 en 1915 is ze – als opvolgster van '''Johanna van Woude''' – hoofdredactrice van ''De Hollandsche Lelie'', waardoor ze veel contact heeft met collega-schrijfsters. Ze transformeert het van oorsprong kinderblad tot een opinieblad van formaat. Maar ook buiten het tijdschrift reageert ze op binnen- en buitenlandse auteurs, bijvoorbeeld op '''Laura Marholm'''’s ''Buch der Frauen'' (1895) in haar ''De liefde in de vrouwenquaestie'' (1898). Daarmee gaat ze ook in tegen de bestseller van '''Cecile Goekoop-de Jong''' ''Hilda van Suylenburg'', wat weer leidt tot reacties van '''Margaretha Meijboom''' en '''Cornélie Huygens'''. <br><br> | ||
| + | |||
| + | Haar opvatting over het huwelijk illustreert ze in een briefje aan '''Top Naeff''': indien gehuwd of geëngageerd, zou ze alléén aan die man willen toebehoren. Als ze in 1915 trouwt met H.T. Spoor, stopt ze ook inderdaad met het redactiewerk. Spoor overlijdt vier jaar later. Ze hertrouwt niet. Wel publiceert ze nog, in 1921, onder de naam Anna Spoor-de Savornin Lohman: ''Levensraadselen''. | ||
| - | Ook andere tegenslagen maken dat zij steeds meer gedesillusioneerd raakt. Toch blijft Catharina van Rees gedurende de rest van de 19e eeuw productief – deels vanwege constante geldzorgen. Maar ook in die omstandigheden wil ze zich niet aan de voor vrouwen geldende normen onderwerpen, en blijft ze componeren en schrijven. | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
| <hr> | <hr> | ||
| <br> | <br> | ||
| - | *Conferences and activities > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Travelling_TexTs HERA TTT meetings] > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Exhibition Dutch meeting 2015: Workshop and Exhibition] > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Nineteenth-century_Dutch_women_authors 19 19th-century Dutch women authors] > Van Rees<br><br> | + | *Conferences and activities > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Travelling_TexTs HERA TTT meetings] > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Exhibition Dutch meeting 2015: Workshop and Exhibition] > [http://www.womenwriters.nl/index.php/Nineteenth-century_Dutch_women_authors 19 19th-century Dutch women authors] > De Savornin Lohman<br><br> |
Current revision
Anna de Savornin Lohman
De ondertitel van één van haar werken is tekenend voor deze Haagse schrijfster: Over boeken en schrijvers. Subjectieve opstellen. Anna de Savornin Lohman heeft geen enkele aarzeling om haar mening nadrukkelijk te formuleren. De toon waarop zij bijvoorbeeld Selma Lagerlöf neerzet is die van een autoriteit: ‘Een schrijfster als Selma Lagerlöf heeft haar naam gemaakt. Men leest haar in elk geval; of men 't eene boek mooier vindt dan 't andere of niet, zij is er’. In 1902 noemt Jan ten Brink in zijn Geschiedenis der Noord-Nederlandsche Letteren haar ‘krachtigen greep’, haar ‘onafhankelijkheid en bijna brutale oprechtheid’.
In recensies komt ze er makkelijk toe om auteurs (mannen én vrouwen) en hun werk volledig af te kraken, wat uiteraard tot conflicten leidt. Haar correspondentie getuigt van de manier waarop zij zich in die gevallen verdedigt.
Tussen 1902 en 1915 is ze – als opvolgster van Johanna van Woude – hoofdredactrice van De Hollandsche Lelie, waardoor ze veel contact heeft met collega-schrijfsters. Ze transformeert het van oorsprong kinderblad tot een opinieblad van formaat. Maar ook buiten het tijdschrift reageert ze op binnen- en buitenlandse auteurs, bijvoorbeeld op Laura Marholm’s Buch der Frauen (1895) in haar De liefde in de vrouwenquaestie (1898). Daarmee gaat ze ook in tegen de bestseller van Cecile Goekoop-de Jong Hilda van Suylenburg, wat weer leidt tot reacties van Margaretha Meijboom en Cornélie Huygens.
Haar opvatting over het huwelijk illustreert ze in een briefje aan Top Naeff: indien gehuwd of geëngageerd, zou ze alléén aan die man willen toebehoren. Als ze in 1915 trouwt met H.T. Spoor, stopt ze ook inderdaad met het redactiewerk. Spoor overlijdt vier jaar later. Ze hertrouwt niet. Wel publiceert ze nog, in 1921, onder de naam Anna Spoor-de Savornin Lohman: Levensraadselen.
SvD, February 2016
- Conferences and activities > HERA TTT meetings > Dutch meeting 2015: Workshop and Exhibition > 19 19th-century Dutch women authors > De Savornin Lohman