(Difference between revisions)
Jump to: navigation, search
Revision as of 11:10, 2 April 2016 (edit)
SvDijk (Talk | contribs)

← Previous diff		 Revision as of 11:14, 2 April 2016 (edit) (undo)
SvDijk (Talk | contribs)

Next diff →
Line 22: Line 22:
Elise van Calcar en Amy de Leeuw<br><br> Elise van Calcar en Amy de Leeuw<br><br>
-* ''[[Erkend als autoriteiten]]''<br><br>+* ''[[Door tijdgenoten gezien als autoriteiten]]''<br><br>
-Tot voor kort werden deze twee vrouwen nog vooral neergezet als fröbel-, resp. plantjes-fanaten. Op het educatie- en fröbel-front werd Van Calcar’s invloed wel degelijk erkend; maar als serieus te nemen “literaire” auteur kwam je haar niet vaak tegen. Van Amy de Leeuw (die publiceerde onder het pseudoniem Geertruida Carelsen) schreef Marie van Zeggelen een ''Levensbericht'' voor de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde, waar zij o.a. noteerde: “Zij was een karakter. Dat was haar groote aantrekkingskracht”. Maar dat leidde niet tot veel blijvende aandacht voor haar werk… <br><br>+Elise van Calcar (1822-1904) was Amsterdamse van geboorte, maar haar werkveld was heel wat breder – breder zelfs dan Nederland. Ook zij had Haarlemse uitgevers (Kruseman, Erven F. Bohn). <br><br>
-Recent onderzoek heeft laten zien dat Elise van Calcar als een spin in een web zat, en dat het aantal collega’s (met name ook vrouwen) met wie ze in contact stond (persoonlijk of via hun werk), indrukwekkend is. In haar publicaties doet Van Calcar daar ook verslag van: ze noemt allerlei binnen- en buitenlandse tijdgenotes, die haar inspireerden en die ze aan de lezeressen/lezers aanbeveelt. Onder hen bevond zich Koningin Sophie, die zelf ook publiceerde (in het Frans). Lezeressen die zelf schrijfster waren namen ook gericht contact met haar op en verzochten om recensies: “Ik wil nu eens door een vrouw gerecenseerd worden”. <br><br> 
-Ook Amy de Leeuw was weliswaar gehecht aan haar provincie, maar toch een breed geïnteresseerd, reizend persoon, die met haar schrijven invloed wenste uit te oefenen, én die daarvoor ook waardering kreeg. Dit blijkt uit recent onderzoek; maar het zou nodig zijn dat er iemand opstond om ook over haar een biografie of proefschrift te schrijven – mogelijk als voortzetting van het lemma over haar in ''1001 Vrouwen'' ??<br><br><br> 
-'''Johanna van Woude en Anna van Gogh-Kaulbach'''+<br><br><br>
-* ''[[Professionele schrijfsters]]''+'''Johanna van Woude en Anna van Gogh-Kaulbach'''<br><br>
-Johanna van Woude (1853-1904) was een zeer productief en succesvol romanschrijfster, voor wie in 1933 op de Utrechtse begraafplaats Kovelswade een indrukwekkend grafmonument is opgericht. Haar band met Haarlem is bijzonder: op verdenking van vergiftiging van haar echtgenoot verbleef zij in het Haarlemse Huis van Arrest....+* ''[[Professionele schrijfsters]]''<br><br>
 +Johanna van Woude (1853-1904) was een zeer productief en succesvol romanschrijfster, voor wie in 1933 op de Utrechtse begraafplaats Kovelswade een indrukwekkend grafmonument is opgericht. Haar band met Haarlem is bijzonder: op verdenking van vergiftiging van haar echtgenoot verbleef zij in het Haarlemse Huis van Arrest....<br><br>
 +Amy de Leeuw (1843-1938) was een echte Haarlemse. Maar ook zij reisde en had veel internationale contacten. Zij is de naamgeefster van de tentoonstelling: al rond haar twintigste vond zij dat zij “iets te zeggen had” – en recensenten waren het daarmee eens.<br><br>
<br><br> <br><br>

Revision as of 11:14, 2 April 2016


Eight "Haarlem authors"




Belle van Zuylen en Juliana de Lannoy

Juliana de Lannoy (1738-1782) woonde weliswaar in Geertruidenberg, maar zij schreef het treurspel Het Beleg van Haarlem, waarin zij Kenau Simonsd. Hasselaer een belangrijke rol laat spelen. Het NHA bezit uiteraard een exemplaar. Een andere band met Haarlem wordt gevormd door het feit dat Willem Bilderdijk een groot bewonderaar was van haar werk en naar eigen zeggen dankzij haar tot het dichten was gekomen.

Belle van Zuylen (1740-1805) kwam toen ze nog in Nederland woonde (in 1771 vestigde ze zich in Zwitserland) regelmatig naar buitenplaats Westerhout, niet ver van Haarlem, waar haar vriendin Susanna Hasselaer woonde. Naar aanleiding van een verblijf daar maakte ze een bijzonder geestig gelegenheidsvers in het Frans, dat uitgebreid in handschriftvorm heeft gecirculeerd, en waar een tekening bij werd gemaakt.


Petronella Moens en Geertruida Toussaint

Petronella Moens (1762-1843) is geboren in Friesland, bracht haar jeugd door in Zeeuws Vlaanderen en woonde een groot deel van haar leven in Utrecht, maar veel van haar werk is ook gepubliceerd door Haarlemse uitgevers (François Bohn, A. Loosjes Pzn.). Hoewel praktisch blind vanaf haar vroege jeugd, schreef zij toch een groot oeuvre bij elkaar. Het NHA bezit een groot aantal werken van haar – sommige met een handgeschreven (!) opdracht van de auteur.

Geertruida Toussaint (1812-1886) is Noord-Hollandse, geboren in Alkmaar. Van deze zeer productieve schrijfster van vooral historische romans heeft het NHA veel werk in huis – daaronder ook heel wat twintigste-eeuwse uitgaven.


Elise van Calcar en Amy de Leeuw

Elise van Calcar (1822-1904) was Amsterdamse van geboorte, maar haar werkveld was heel wat breder – breder zelfs dan Nederland. Ook zij had Haarlemse uitgevers (Kruseman, Erven F. Bohn).





Johanna van Woude en Anna van Gogh-Kaulbach

Johanna van Woude (1853-1904) was een zeer productief en succesvol romanschrijfster, voor wie in 1933 op de Utrechtse begraafplaats Kovelswade een indrukwekkend grafmonument is opgericht. Haar band met Haarlem is bijzonder: op verdenking van vergiftiging van haar echtgenoot verbleef zij in het Haarlemse Huis van Arrest....

Amy de Leeuw (1843-1938) was een echte Haarlemse. Maar ook zij reisde en had veel internationale contacten. Zij is de naamgeefster van de tentoonstelling: al rond haar twintigste vond zij dat zij “iets te zeggen had” – en recensenten waren het daarmee eens.




SvD, April 2016



Retrieved from "http://www.womenwriters.nl/index.php/Acht_van_hen"
Personal tools